این نامه یک نسل سومی ست !
 |
این
نامه یک نسل سومی ست... نامه‌ای ساده و صادق به نسلی که وقتی داشت از گذار
این سالهای عمرش عبور می‌کرد، با موج و هیجان جوانی، با جاه طلبی و
شعارزدگی، با شهامت و آزادگی، با تفکر و ایدئولوژی، با حق خواهی و حق به
جانبی، با استقامت و‌گاه لجاجت، فصلی از کتاب این تاریخ را ورق زد، که حالا
تفکرات و خواسته‌ها و نقدهای ما را هرچند مصالحه جویانه‌تر، هرچند آرام‌تر
و فراگیر‌تر، هرچند همه جانبه و بدون کشیدن دایره‌های تنگ... اما ذره‌ای
حتی برنمی تابد... این نامه یک نسل سومی ست به آن‌ها که هنوز شاید اندکی
گوش شنوا داشته باشند و هنوز روزنه‌ای در دلشان مانده تا حرفی یا حکایتی در
آن نفوذ کند...
آقایان!
روزی از یکی از دوستان همرزم و هم شانه‌تان در سالهای انقلاب که بعد از
وقایع سال هشتاد و هشت دچار افسردگی و پریشانی شده بود و گاهی در برابر
همنسلان ما، ابراز تاسف و شرمندگی می‌کرد، شنیدم روزهای پرشور و امیدِ بعد
از انقلاب برای شما که با رویای مدینه فاضله روزتان را شب می‌کردید، به
فرزندان خود غبطه می‌خوردید که در چنین سرزمینی و چنین تاریخی و چنین حکومت
مقدسی! قرار است رشد کنند و بزرگ شوند... حالا چه شده که فرزندان شما همه
در غرب زندگی می‌کنند؟ چه شده که دانشگاههای امریکایی و اروپایی برای
فرزندان شما مناسب‌تر از دانشگاههای سرزمین اسلامی ایران است در حالی که
امثال ما همین جا دانشگاه می‌رویم تا با حراست و استادهای سفارش شده شما
دست و پنجه نرم کنیم؟ چه شده که تورم و بیکاری گریبان تمام مردم و جوانان
ایرانی را گرفته و تحریم‌های بین المللی توان از همه بریده اما آن دسته از
پسران شما که تا امروز مانده‌اند روز به روز به واسطه رابطه و رانت و غیره
جیب‌هایشان بزرگ‌تر می‌شود و رقم معامله‌هایشان نجومی‌تر؟
آقایان!
حال که یک تفکر مذهبی و سیاسی بر تمام مردم ایران با مذاهب و تفکرات مختلف
حکومت می‌کند، چه شده که فرزندان شما در کشورهای آزادِ دنیا به هر شکل که
می‌خواهند، چه با منشی که از شما به ارث برده‌اند و چه با منش جدیدی که
دنیایی متفاوت از شماست روزگار می‌گذرانند، اما شما بر تحمیل کردن
محدودیت‌ها برمردمِ ایران روز به روز بیشتر پافشاری می‌کنید؟ خانه‌ها و پشت
بام‌های مردم را در شهر تفتیش می‌کنید و ویلاهای لوکس خود را در بهترین
مناظر شمال کشور که با قطع درختان جنگلی و اموال ملی ساخته‌اید برای خود و
خانواده‌هایتان آزاد و بی‌تفتیش گذاشته‌اید؟
آقایان!
شما را به معروف امر می‌کنیم... به معروفی که کشورهای دیگر را آباد و آزاد و
توسعه یافته ساخته... به معروفی که سرزمین‌های دیگر را برای فرزندان شما
دوست داشتنی‌تر از مدینه فاضله‌ای که شما ساخته‌اید کرده... به معروفی که
کشورهای اسلامی پیشرفته و توسعه یافته‌تر دنیا را به آرامش و رفاه و ثروت
رسانیده و با نمایی از زنان روبنده دار در کنار زنان نیمه برهنه در یک
مکان، به آزاد‌ترین و زیبا‌ترین نقاشی دنیا بدل کرده...
و شما را نهی می‌کنیم از منکراتی که سرزمین تاریخی ایران را به تاراج
می‌برد... شما را نهی می‌کنیم از قطع کردن درختان جنگل و کور کردن زمین‌های
کشاورزی و شالیزار‌ها و ساییده کردن و خوردن معادن و سنگ‌های کوهستان‌ها و
تخریب تمام اموال تاریخی و فرهنگی این سرزمین... شما را نهی می‌کنیم از به
زندان انداختن وطن دوست‌ترین جوانان و مردم این کشور... شما را نهی
می‌کنیم از دخالت در زندگی خصوصی مردم و ورود به عقاید و باور‌هایشان...
شما را نهی می‌کنیم از بی‌احترامی و توهین به زنان این سرزمین... شما را
نهی می‌کنیم از مامور کردن گروهی کم سواد برای برخوردهای ارشادی با تمام
اقشار جامعه... از روشنفکران و تحصیل کردگان و خدمتگزاران گرفته تا جوانان و
دانشجویانی که با شکستن حریم انسانی و حرمتشان، لباسشان را نقد و آن‌ها را
سوار ماشین‌های سیاه گشت ارشادتان می‌کنید... شما را نهی می‌کنیم از دروغ
گفتن مدام و سانسور و وارونه کردن حوادث در تلویزیون ملی... شما را نهی
می‌کنیم از تحمیل کردن بی‌ریشه گان و وطن ستیزان در بسیاری از پست‌ها و
کرسی‌های مجلس... شما را نهی می‌کنیم از امنیتی که جوانانِ شاد و زنان ورزش
دوست و غیره را به شبی بازداشت و اسیدپاشان را در شهر آزاد می‌گذارد...
شما را نهی می‌کنیم از ساختن کشوری که فرزندان خودتان حاضر به زندگی در آن نیستند...
آقایان!
کارد را که به استخوان برسانید، دیگر چیزی برای از دست دادن باقی
نمی‌ماند... اگر نسل من با تماشای تجربه نسل شما هرگز خیال دگرگونی‌های
بزرگ در سر نداشته، اگر نسل من به تبع نسل جدید بودنش با مصالحه و اصلاح
سالهاست قدم‌های کوچک ومستمر برداشته، اگر نسل من هنوز هم با تجربه‌های
تلخی چون هشتاد و هشت در صف انتخابات ۹۲ ایستاده، برای زنده نگاه داشتن این
مادر بی‌جان و بی‌نفس بوده... کارد که به استخوان برسد دیگر نه تو مانی و
نه من...
آقایان!
شما را به شنیدن صدای مردم و جوانان این سرزمین امر می‌کنیم
و از خودکامگی و استبداد نهی...
هیلا صدیقی
آبان ۹۳
برگــرفته از :
http://www.iran-emrooz.net/index.php/news2/53162/
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر