انتقال صهبا رضوانی از شهروندان بهایی به زندان قرچک ورامین
این روزها خبر از انتقال تعدادی از زنان زندان رجایی شهر به زندان قرچک ورامین، صفحات اخبار را پر کرده. زندانی که حتی استانداردهای یک زندان را هم ندارد. سوله ای که پیشتر مرغداری بوده و بدون کمترین امکانات بهداشتی و عمومی برای این همه زندانی. فضای این سوله بی قواره از دود سیگار، بوی نامطبوع و عرق آکنده است و تمام میهمانان جدید این زندان، برای تماس به خانواده هایشان تنها یک تلفن عمومی در اختیار دارند. در این فضای آشفته و آلوده که بی شک از میزان مدارا و تحمل زندانیان می کاهد، گاه و بی گاه درگیری هایی بین زندانیان رخ می دهد و زندانبانانان برای تادیب ایشان تمام زنان را با باتوم کتک می زنند.در این انتقال که در چند روز گذشته صورت گرفته، دو زندانی زن بهایی از 7 مدیر پیشین جامعه بهایی نیز به این محل منتقل شدند. فریبا کمال آبادی و مهوش ثابت که 3 سال در سخت ترین شرایط، بدون حکم کتبی و با اتهامات بی اساس در زندان اوین، رجایی شهر و به عمد برای به خطر افکندن جانشان در بند زندانیان خطرناک، اسیر بودند، به همراه زندانیان زن رجایی شهر به این محل ناامن آورده شده اند.
اما علاوه بر این دو نفر، روز گذشته صهبا رضوانی، از دیگر زندانیان زن بهایی که به 3 سال و 8 ماه حبس محکوم شده بود و در بند 209 اوین به سر می برد، به زندان قرچک ورامین منتقل شد. وی در 25 آذر ماه 87 در طی یورش دسته جمعی به منازل 20 شهروند بهایی در سمنان دستگیر شد و سپس به زندان اوین تهران منتقل گردید.
افزایش روزافزون آزار بر شهروندان بهایی ، در عیان و نهان، نشانی دیگر از ترس دولت ایران از آزادی فکر، بیان، وجدان و آیین است ।
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر