از آزار بهاییان تا آزار مرده‌های آنان
مهرداد امانت در نخستین جلسه روز یکشنبه در کنفرانس «دگراندیشی ستیزی و بهایی آزاری در ایران» به بررسی آزار مردگان بهایی در دوره‌های مختلف پرداخت. به گفته امانت، نبش قبر، سوزاندن و یا قطع کردن بخش‌هایی از جسد مرده بعد از نبش قبر ریشه در تفکرات دینی مسلمانان داشته است. طرح نام آیت‌الله سید روح الله خاتمی به عنوان یکی از آزاردهندگان بهایی‌ها، می‌تواند برای بسیاری جدید باشد.
دکتر مهرداد امانت، استاد تاریخ دانشگاه کالیفورنیا به بررسی «مرده‌آزاری» بهاییان در طول تاریخ پرداخت. به گفته امانت، سوزاندن جنازه و بی‌احترامی به مردگان اخراج مردگان خارج از دین ریشه در آیات قرآنی دارد...گویا باید مردگان خارج از دین را از گورستان خارج کرد تا ارواح مومنین آسیب نبینند.
امانت گفت که بسیاری از مسلمانان برای رستگاری مردگان خود، اجسادشان را به عتبات می‌فرستادند.
امانت با مقایسه سوزاندن مرده‌ها در غرب و ایران گفت که در غرب اگر سوزاندن جسد امری عادی است، اما سوزاندن جسد در ایران اهانت به بازماندگان است. در نتیجه قبرستان به عنوان محلی نیمه مقدس می‌توانست جایی برای اهانت به دگراندیشان باشد، از این رو در قبرستان‌ها به اجساد مردگان بهایی اهانت می‌کرده‌اند.
امانت افزود: «اخباری از متون شیعه آمده که امام زمان اجساد قاتلان امام حسین را به آتش می‌کشد. در دوران صفویه به موارد سوزاندن اجساد اهل سنت برمی‌خوریم. در قرن ۱۹ و با ظهور بابیه، مرده‌آزاری از نو رونق یافت. محدودیت‌هایی برای تشییع جنازه وجود داشت و برای جلوگیری از شورش و نبش قبر گاه دولت وارد کار می‌شد. اهانت به مردگان تا آنجا پیش می‌رفت که بعد از نبش قبر مرده، گاه دست راست او را قطع می‌کردند تا بر اساس اندیشه اقدام کنندگان، در روز قیامت دچار مشکل شود.»
امانت در باره مسلمان شدن بهاییان گفت که نودینان نیز امکان دفن در قبرستان نمی‌یافتند.
مرده‌آزاری در دوران پس از قاجار
مهرداد امانت گفت که در دوران رضاشاه نیز مرده‌آزاری بعد از مدتی رواج یافت. در ابتدای دوران شاه نیز بهایی‌آزاران از حمایت دولت برخوردار بودند. نبش قبر و سوزاندن اجساد و فشار به بهاییان حتی به شهرهایی مثل اردکان هم رسید، جایی که به گفته امام جمعه اردکان، فشار آیت‌الله روح‌الله خاتمی منتهی به سخت شدن زندگی برای بهاییان شد تا از این شهر بروند.
به گفته امانت، اهانت به مردگان بهاییان در دوران بعد از انقلاب به موازات بهایی‌آزاری رایج در این دوران بوده است. بعد از انقلاب نیز، گروهی از انقلابیون به تخریب مراکز بهاییان پرداختند و شکایت به مسوولین بی‌نتیجه ماند و احکام قضایی نیز مانع نشد، از جمله در شهر آباده. اموال بسیاری از بهاییان در این شهر غارت شد. حملات دولتی و شبه دولتی بسیاری به قبرستان‌های بهاییان انجام گرفته.
در دوران شهرداری کرباسچی نیز، فرهنگسرای خاوران بر قبرستان بهاییان ساخته شد و مجموعه فرهنگی خاوران نام گرفت.
برگرفته از : خودنویس
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر