۱۳۸۹ مرداد ۱۷, یکشنبه
گیرم هر چه خواستید در ایران کردید... !
نگارش : پسر ایران
۱۹ مهر ۱۳۸۷
گیرم که در باورتان به خاک نشستم
و ساقه های جوانم از ضرب تبرهایتان زخمناک شد
با ریشه چه می کنید ؟
گیرم که در سر این بام بنشسه در کمین پرنده ای،
پرواز را علامت ممنوع گذارده اید
با جوجه های نشسته در آشیانه چه می کنید
گیرم که می زَنید گیرم که می بَرید گیرم که می کُشید
با رویش ناگزیر جوانه چه می کنید ؟
هموطنان عزیز و شریف ایرانی این نامه را به عنوان یک جوان بهائی که بیش از ۲۱ سال از عمر خود را در ایران گذرانده و در طی این مدت به دلیل دیانتم سختی های بسیار کشیده ام خطاب به مسئولین امور مملکت می نویسم تا شاید عدالت پیشه سازند و حق این جامعه مورد ظلم و ستم را به آنان بازگردانند و آن ها را بیهوده و بدون هیچ دلیل و جرمی زندانی نکنند و از تحصیلات دانشگاهی که حق اولیه هر ایرانی از هر دین و مذهب و عقیده می باشد محروم نکنند. البته شما نیز همانند ما در زیر ظلم و سختی به سر می برید اما ایمان دارم که ایران آینده درخشانی دارد و ما ایرانیان با اتحاد می توانیم کشور عزیزمان ایران را آباد کنیم و آن را شهیر آفاق نمائیم.
مسئولین و اولیای امور ایران
گیرم که در این دوران ، هفت نفر از مسئولین جامعه بهائی ایران را بدون هیچ گناهی گرفتید و زندانی نمودید آیا تا ابد می توانید آن ها را در زندان نگه دارید؟ جواب مردم شریف ایران را چه می دهید؟ که این سوال ، که در ذهنشان موج می زند و هر روز از ما می پرسند : "برای چه آن ها را گرفته اند" ، را چه خواهید داد ؟ آیا تصور می کنید که جامعه بهائی به همین هفت نفر بسته است و اگر آن ها نباشند بهائیان فعالیت هایشان مختل می شود و هیچ کاری نمی توانند بکنند؟ اگر این فکر را می کردید بد نیست که در این مدت به شما ثابت شد که نه تنها فعالیت های بهائیان مختل نمی شود بلکه فزونی نیز می یابد. آیا موج مراجعه دانش آموزان بهائی که در کنکور سراسری ۸۷ شرکت نموده بودند و به ناحق آن ها را از تحصیل محروم کردید را به سازمان سنجش و دیگر ارگان های کشور مشاهده نکردید؟ آیا ندیدید که بدون حضور مدیران جامعه بهائی ایران حتی جوانان بهائی خود دست به کار شدند و به دنبال حق پایمال شده خودشان رفتند؟
گیرم که یک سال دیگر (سال ۱۳۸۷) نیز هزاران جوان بهائی را از رفتن به دانشگاه محروم کردید جلوی پیشرفت دانشگاه بهائی که ۲۱ سال است به فعالیت خود در ایران ادامه می دهد و هم اکنون دانشجویان فارغ التحصیلش در بزرگترین دانشگاه های دنیا مشغول ادامه تحصیل هستند را چگونه خواهید گرفت؟ دانشگاهی که هم اکنون به عنوان اولین دانشگاه ایرانی در ocw ثبت شده است که آموزش هایش را از طریق اینترنت ارائه می دهد را چگونه خواهید گرفتید؟ البته افتخار این مسئله نصیب ایران عزیزمان شد که یک دانشگاه ایرانی در سطح جهانی درخشید.
گیرم که چهار صباحی افکار بین المللی را با زدن تهمت های "اقدام علیه امنیت ملی" منحرف کردید. پاسخ هموطنان و همسایگان مسلمان ایرانی که بهائیان را می شناختند و به صداقت، امانت، درستی آن ها اطمینان داشتند را چه خواهید داد؟ پاسخ سازمان های بین المللی و حقوق بشر را که به طور کامل به جامعه بهائی اطمینان دارند و از بی گناهی آن ها اطلاع تام دارند را چه خواهید داد؟
گیرم که در چند شهر خانه و ماشین بهائیان را آتش زدید چه سودی از این مسئله کسب می کنید؟ آیا تصور می کنید که بهائیان از این اقدامات شما دچار ترس و وحشت می شوند و به خدمات و اقداماتشان جهت پیشرفت و اعتلای ایران ادامه نمی دهند؟ آیا تصور می کنید که بهائیان از خدمت به هموطنان غیر بهائی خود دست می کشند؟ بهائیان به این رفتار شما عادت دارند و روزگاری با آن زیستند و حتی اجدادشان دچار این ظلم ها و آزار و اذیت ها بودند اما هیچ کدام نه تنها نترسیدند بلکه روز به روز بر شجاعت و دلیریشان افزوده شد و با قدرت بیشتر به خدمت و پیشرفت ایران پرداختند. آیا با نگاهی به تاریخ پر تلاطم دیانت مقدس بهائی درس عبرت نمی گیرید و به ظلم ها و آزار و اذیت های خود ادامه می دهید؟
حال آنکه ما بهائیان هیچ مقصد و هدفی جز خدمت به عالم انسانی و ایران نداریم و خواهان داشتن ایرانی متنوع اما متحد هستیم. در راه توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورمان می کوشیم و سعی می کنیم که رسم هر نوع تعصب خصوصا تعصب مذهبی را از بین ببریم و با محبت و وداد با مردمان رفتار کنیم. مقصد دیانت بهائی رفاه و آسایش بشر است نه جنگ و خونریزی. تساوی حقوق زن و مرد را محترم می شماریم و با زنان ایرانی که حقشان در ایران پایمال می شود ابراز همدردی می کنیم. ما بهائیان در راه به ثمر رسیدن این آرمان ها سعی و تلاش می کنیم.گیرم که می زَنید گیرم که می بَرید گیرم که می کُشید با پروردگار جهان چه می کنید؟!به امید داشتن ایرانی آزاد و به دور از تعصب .
برگرفته از :
http://www.noghtenazar2.info/content/view/606/9/
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر